In het hoorcollege hebben we het gehad over hoe wearables onze communicatie, onze connectie met onszelf, anderen en de wereld om ons heen zouden kunnen beïnvloeden. Voor deze opdracht heb ik een keuze gemaakt tussen deze twee casussen:
Casus 1. Sociale interactie
Wat voor nieuw interactief concept, dat niet ter sprake is gekomen in het hoorcollege, kun jij bedenken gebaseerd op de biometrische lichaamsgegevens van personen die zich in dezelfde ruimte als jij bevinden.
Casus 2. Voelen als nieuw communicatiemiddel
Wat voor nieuw concept, dat niet ter sprake is gekomen in het hoorcollege, kun jij bedenken dat zorgt voor interactie tussen personen gebaseerd op het voelen van signalen met wearables.
Ik heb gekozen voor de tweede casus.
Concept – Gebaren badge
Gebarentaal is een taal die door onder andere dove mensen wordt gebruikt om met elkaar te kunnen communiceren. Dit zijn gebaren die je maakt met je handen en dit wordt gecombineerd met gelaatsuitdrukkingen. Een doventolk is iemand die deze taal aanleert. Deze persoon hoeft niet perse zelf doof te zijn. Veel nieuwsprogramma’s maken gebruik van een doventolk. Maar ook in het onderwijs voor dove en slechthorende wordt er via gebarentaal gecommuniceerd.
Gebarentaal is vaak lastig te begrijpen voor mensen die niet doof zijn. Niet veel mensen beheersen gebarentaal. Vaak beheersen alleen mensen die in hun omgeving een doof iemand of een slechthorend persoon om hun heen hebben de gebarentaal. Dit is jammer.
Hier is een oplossing voor! Door simpel weg een badge te dragen die jou stem vertaalt naar gebaren. Een doof persoon kan jou dan begrijpen. Vaak kunnen dove personen wel terug praten. Je kunt dus een gesprek voeren met een doof persoon, zonder gebarentaal te beheersen.
Hoe werkt het?
De badge meet de stem van de gebruiker en vertaalt deze naar visuele gebaren op de badge. De badge bestaat uit een schermpje die de gebaren kan tonen.
Janneke Niezen 